KÖY ENSTİTÜLÜ Öğretmen-yazar Talip Apaydın'ın eseri...
.
.
'“... herhalde aç kalmazdım, bir iş bulurdum. Ama yediremiyordum kendime. Çok sevdiğim öğretmenlik mesleğinden kovulmak... Olacak iş değildi, onurum inciniyordu. Beni cezalandıranların hiçbiri bu mesleğe benim kadar bağlı değildi.”
“... Genel Başkan konuşmasını yaparken dışarıdan uğultular, gürültüler geliyordu. İsmail Sefa Güner Hoca Başaran’la beni çağırdı, ‘Kayseri halkına hitaben çabuk bir bildiri hazırlayın’ dedi. Bir köşeye çekilip yazmaya başladık ama ne kadar geç... Daha birkaç cümle yazmadan pencerelere taşlar yağmaya başladı. Gidip baktım, çoğu çocuk, genç... Ellerinde taşlar, sopalar, sinemaya doğru yaklaşıyorlar... Herkes ayakta, herkesin gözü büyümüş. Fakir, heyecanı yatıştırmaya çalışıyor, ‘Oturun arkadaşlar, biz bu çocuklar için çalışıyoruz, onları eğiteceğiz...’ diyor. Ama kapılar dışardan zorlanıyor. Derken pencerelerden, tutuşturulmuş gazlı paçavralar atılıyor...”
Talip Apaydın’ın öğretmenlik anıları. Bir öğretmenin 1946-80 arası 34 yıllık çileli, mücadele dolu yaşamı çevresinde bir eğitim kuşağının direnci... Bugünkü kuşaklara umut ve cesaret veren bir direnç...''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder